حدیث جان بزرگی مستندساز در گفت‌وگو با میراث آریا درباره کار جدید خود بیان کرد: این روزها مشغول ساخت سریال مستند «نان‌های محلی ایران» هستم. این پروژه را در هشت قسمت ۵۰ دقیقه‌ای تعریف کرده‌ام و شبکه مستند هم با ساخت آن موافقت کرده است. اولین بار است که چنین کاری با این شکل و ساختار ساخته می‌شود و تمرکز کار روی نان‌های محلی است که در قسمت‌های مختلف کشور پخته می‌شود. نان محلی یکی از میراث غذایی ما از گذشتگان بسیار دور است که متاسفانه برخی از آن‌ها در حال نابودی است و بعضی از آن‌ها نیز از بین رفته اند. ما در این مجموعه تلاش می‌کنیم بتوانیم این میراث فرهنگی و غذایی را ثبت کنیم. شناخت مردم جاهای مختلف از نان‌های قومیت‌های دیگر خیلی کم است و من هم ابتدا اطلاعات زیادی در این باره نداشتم.
او ادامه داد: وقتی برای مستندهای دیگر به روستاها و شهرهای دیگر رفته بودم، نان‌های محلی را دیدم که تا آن روز حتی اسم آن‌ها را هم نشنیده بودم و ترکیبات خیلی جالبی هم داشتند. این اتفاق برای من جالب شد و از همانجا به ذهنم رسید که درباره این نان‌ها مستندی بسازم. تک قسمتی هم جوابگو نبود و باید مجموعه قسمت‌هایی برای پرداختن به چنین موضوعی درنظر گرفته می‌شد که تا الان ۸ قسمت برای این موضوع تعریف کرده‌ام. برای این مستند هشت قسمتی چهار استان سمنان، لرستان، مازندران و گیلان را انتخاب کرده‌ام و به آن‌ها پرداخته می‌شود. به امید خدا امیدوارم که بعد از این فصل بتوانیم در فصل‌های بعدی به استان‌های دیگری بپردازیم.
این کارگردان مستند در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره اوضاع سینمای مستند توضیح داد: نه می‌توانیم بگوییم که آن چنان پررونق و نه می‌توانیم بگوییم که کم رونق است. به نظر من متولیان فرهنگی و مالی باید با درایت بیشتری به تولیدات مستند نظر داشته باشند. باید مقداری تحول و تجدیدنظر در نوع برخورد و حمایت از سینمای مستند داشته باشند. این بحث در تولید و پخش مستند وجود دارد. توجه داشته باشید که اکرانی برای مستند وجود ندارد و در پلتفرم‌ها هم غالبا آن چنان جدی گرفته نمی‌شود و تبلیغاتی در این بخش وجود ندارد. در تلویزیون یک شبکه‌ای برای مستند وجود دارد که تولیدات خود را دارد و خوشبختانه دارد در این مسیر کار خود را پیش می‌برد ولی اگر در بخش‌های دیگر بخواهم بگویم برآیند خوبی نمی‌بینم. به هرحال موضع پلتفرم‌ها نسبت به پخش مستند نسبت به چند سال پیش بهتر است ولی درکل مانوری که باید نسبت به تبلیغات و فرهنگسازی و جا افتادن آن انجام دهند، نشده است و بیشتر به سمت آثار داستانی و سریالی و حتی برنامه‌های رئالیتی شو سوق داده می‌شود و مردم هم بیشتر به سمت آن‌ها می‌روند.
جان بزرگی درباره اکران و نمایش مستند در پلتفرم‌ها مطرح کرد: اکران و نمایش مستند در پلتفرم‌ها می‌تواند تاثیرگذار و مثمرثمر باشد. من دو مستند دارم که در پلتفرم‌ها به نمایش گذاشته شدند. سینما رفتن برای دیدن مستند شاید کاری است که هر کسی به راحتی نمی‌تواند، انجام دهد ولی در کنار اکران آثار سینمایی، حضور مستندها در پلتفرم‌ها تاثیر بسیار موثری دارد. زیرا در دسترس‌تر است و مخاطب در خانه خود به راحتی می‌تواند هر فیلم مستندی که دوست دارد را ببیند و اگر ما گستردگی ژانر و نوع سینمای مستند را در پلتفرم‌ها بیاوریم و روی آن‌ها مانور تبلیغاتی دهیم، فرهنگسازی و دغدغه ایجاد می‌شود.
این مستندساز درباره تصمیم به ساخت فیلم مستند و حضور در جشنواره «سینماحقیقت» مطرح کرد: من چندین فیلم مستند تولید کرده‌ام که بخشی از آن‌ها در جشنواره حضور داشتند و خودم به حضور در این جشنواره بسیار علاقه‌مند هستم، جشنواره «سینماحقیقت» مهم‌ترین و تنها جشنواره مستندی است که تخصصی در این حوزه کار می‌کند و مخاطبان و جایگاه مخصوص خود را دارد و ویترین سالانه سینمای مستند در ایران است. از سال گذشته تصمیم به تولید مستند نیمه بلندی داشته‌ام که بعد از مدتی این همکاری با مرکز اتفاق نیفتاد و بعد از آن طرح دیگری را ارائه ندادم. کار قبلی من که مستند «واهگ» و از تولیدات مرکز بود افتخارات خوبی به دست آورد و در بازار فیلم ایدفا به نمایش گذاشته شد.
جان بزرگی در پایان گفت: علاوه بر سریال که بخشی مجزا از کار من و به منظور ثبت میراث فرهنگی ناملموس است و جنبه فرهنگی و زنانگی دارد و به صورت مجموعه‌ای برای تلویزیون ساخته می‌شود، فیلمی که طرح آن را هم به مرکز داده بودم و به تولید ختم نشد و برای جشنواره‌ها، پلتفرم‌ها و اکران است را در اولین فرصتی که بودجه مالی به دست بیاورم، تولید خواهم کرد و مطمئن هستم که فیلم انسانی بسیار خوبی هم خواهد شد.
انتهای پیام/
نظر شما